La liberté

Op doorreis naar ons vakantieadres kwamen we in Nimes. We besloten er een paar uur te blijven en een rondwandeling door de stad te maken. En zo kwamen we bij de enige protestantse kerk die Nimes rijk was. Natuurlijk op slot. Alle rooms katholieke kerken hebben hun deuren altijd wijd open, maar het is niet zo eenvoudig om de protestantse kerken binnen te komen…

Tussen onzekerheid en hoop

Er hing een papier op de gesloten deur. Met daarop de mededeling dat de kerk in de zomer gesloten was; de tijd tussen ‘onzekerheid en hoop’, zoals er in het Frans stond. Natuurlijk klinkt de corona mee in deze mededeling. Daaronder stond een couplet geciteerd uit een lied van Georges Brassens, de Franse chansonnier. Het gaat over de vrijheid:

Par un petit matin d’été
Quand le soleil vous chante au coeur
Qu’elle est belle la liberté, la liberté
Quand ont est mieux ici qu’ailleurs
Quand un ami fait le bonheur
Qu’elle est belle la liberté, la liberté

Thuiskomen in jezelf

Dit is een lied uit een chanson dat is getiteld: ‘heureux qui comme Ulysse’.. Het refereert aan Odysseus die na zijn avontuurlijke reizen thuis komt. Het lied van Brassens zegt, dat je na al je reizen en al je avonturen, de ware vrijheid vindt in het groene land van je jeugd. Metaforisch gezien, dat het thuiskomen in jezelf de ware vrijheid behelst.

Niet het reizen, niet de avonturen vertegenwoordigen de vrijheid, maar de rust en de vrede die je vindt in jezelf. Die je kunt vinden na een lang leven, waarin je uiteindelijk accepteert hoe het is gelopen, wat het je heeft gebracht en wat het je heeft gekost. Dat je daar dankbaar voor kunt zijn, en soms verdrietig. Maar dat je er vrede mee kunt hebben, en daarin soms volledig vrij kunt zijn van gevoelens die je beperken en gevangen houden. Zo’n gemoedstoestand is niet voorbehouden aan de ouderdom. Die kun je ook in je jeugd en het volle leven meemaken, op momenten dat je je volstrekt vrij voelt, omdat je vrede kunt hebben met wie je bent en wat je overkomt.

Werkelijk vrij zijn

Van God gegeven momenten. Paulus wist het al, hoe belangrijk vrijheid is. Hij schrijft in Galaten 5: 13 en 14: ‘Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn!’ Werkelijk vrij, in de geestelijke zin van het woord. Niet beperkt door angst, boosheid, verongelijktheid, zorgen. Daar doe je soms een leven lang over, vol met mooie en verschrikkelijke avonturen. Zoals Odysseus, die uiteindelijk de rust en de vrede vindt. En het kan je dagelijks toevallen, omdat je weet dat je existentieel thuishoort in een werkelijkheid die de ultieme vrijheid representeert. En dan is een gesloten kerk niet zo erg…