Wat houdt jou bezig? #veertigdagentijd

Het enige dat nodig is voor het zegevieren van het kwaad is dat goede mensen niets doen.
(Het citaat is van de Ierse filosoof Edmund Burke). Wij zijn geneigd om moedeloos te worden van recente politieke ontwikkelingen in Europa en de Verenigde Staten. Deze beweging in het groot zien wij ook terug in het klein. Een gedeeld sociaal kader en een gemeenschappelijk visioen dreigen te verdwijnen. We hoeven echter niet de moed te verliezen. Want mensen kunnen zoveel, als zij maar aan de slag gaan, de handen uit de mouwen steken, met hun talenten woekeren, en hun licht niet onder de korenmaat steken. Als mensen maar het goede blijven doen….

Zet de eerste stap

Gisteravond heb ik de film ‘Green Book’ gezien, wat een indrukwekkend document. Het was een opmerking die Tony Lip, chauffeur en lijfwacht van de pianist Don Shirley, tegen zijn baas maakt, die me te binnen schoot toen ik het thema van deze veertigdagentijd onder ogen kreeg. Shirley had al jaren geen contact meer met zijn broer, er was wat voorgevallen. Maar Tony zei: “Bel hem op, er zijn al genoeg eenzame mensen die niet een eerste stap durven zetten!” Hoe waar zijn zijn woorden!

Niets doen, omdat je niet weet hoe en waar te beginnen. Datzelfde kan gelden voor je positie in de wereld om je heen. Meer dan voorheen staan we er alleen voor, omdat ons het verhaal ontvallen is, of erger nog, we in de war zijn gebracht door verhalen die botsen, waar of toch niet waar, fake zijn. Angst en onzekerheid hebben de overhand hebben gekregen. Weet ik wel wat het goede is, of wat kwaad?

Contact maken

Die eerste stap. Die stap gaat niet over onze mening of onze visie. Die stap gaat over contact. Voor we in deze vermaledeide wereld weer iets kunnen zeggen, is dat het eerste wat we kunnen doen: contact maken. Elkaar weer in de ogen kijken, luisteren, bereid zijn het standpunt van de ander te horen, er achter te komen wat hem of haar bezig houdt, beweegt en hopen dat de ander hetzelfde wil.

Op de foto ‘beignets de Mardi Gras’, al gegeten in oudere culturen om het voorjaar te vieren, te verwelkomen. In de christelijke traditie gezien als de laatste lekkernijen alvorens de vastentijd in te gaan. Onze buurman en goede vriend Jean-Marie kwam gistermiddag dit bordje langs brengen.