Woordje van Joost

Onlangs stuitte ik op een reisgebed van Gerard Reve dat zoveel indruk op mij maakte dat ik het graag met u wil delen. Het is per slot van rekening vakantietijd, de tijd voor nieuwe avonturen, en u zult wellicht met uw gedachten en gebeden zijn bij de velen die nu op reis zijn, dit jaar vooral in eigen land. Of misschien gaat u eerdaags zelf op stap. In de protestantse traditie kennen wij eigenlijk geen reisgebeden. Maar een reisgebed, het woord zegt het al, is in de katholieke traditie een gebed voor hen die op reis gaan of op reis zijn. Gerard Reve had moeite met de reisgebeden uit zijn tijd. Het waren als verzoeklijstjes aan God. Hij vond ze te infantiel en weinig geloofwaardig. De traditie van reisgebeden was hem dierbaar, en hij besloot er zelf in te schrijven. Ik hoop dat het u zal inspireren en bemoedigen op de avonturen die u deze zomer tegemoet gaat!

Joost Röselaers

O God. Ik sta op het punt op reis te gaan.

Ik weet niet, of het misschien mijn laatste reis is.

Ik wil u liefhebben.

Ik hoop, dat ik onderweg niemand enig ongeluk of ander kwaad zal berokkenen.

Ik wil proberen niet, of veel minder, te drinken.

Ik sta voor U.

Ik weet dat ik, of ik veilig zal aankomen dan wel onderweg verwonding, ziekte of dood zal vinden, altijd U toebehoor.

Want in leven en sterven zijt Gij in mij, en ben ik in U.

Ik ga nu weg. Vaarwel, o God.